Klub Młodych Dziennikarzy „SZPILI” na tropie…
My nie śpimy, my nie wyrabiamy – tyle imprez mamy – do obejrzenia. Nasz ukochany Młodzieżowy Dom Kultury nie zasypia na minutę. Ba, nie zasypia, a nawet nie chce się zdrzemnąć ! Impreza goni imprezę, konkurs za konkursem, a my nie jesteśmy w stanie odwiedzić WSZYSTKICH! Ale staramy się zawsze! Tym razem zostaliśmy zaproszeni przez grupę teatralną pani Asi Stoike-Stempkowskiej – czyli „Teatr (Nie)Nasycony” na premierę, którą wystawili 30 maja. O niej w relacji Korneli.
Natomiast wcześniej odbył się barwny, przebogaty w repertuar, stroje i uczestników VII Wojewód
zki Konkurs Piosenki Rosyjskiej. Natalia była, napisała co zobaczyła, Dominika zdjęcia zrobiła. Ciekawi??? Klikajcie, czytajcie, oglądajcie…
Nie wolno nam też nie wspomnieć o zorganizowanym przez pana Bogusława Dyk Turnieju Koła Brydżowego w dniu 2 czerwca b.r. Ciekawostką był bez wątpienia fakt, ze pary brydżowe reprezentowane były tym razem przez młode i starsze pokolenie jednocześnie! Na zwycięzców czekały atrakcyjne nagrody. (jak atrakcyjne – widać po minach naszych młodych dziennikarzy)
Zapraszamy do galerii
Na rosyjską nutę...
czyli VII Wojewódzki Konkurs Piosenki Rosyjskiej 2017
W dn. 25 maja, w naszym Młodzieżowym Domu Kultury w Słupsku miała miejsce kolejna rozśpiewana impreza - odbył się VII Wojewódzki Konkurs Piosenki Rosyjskiej. Gdy tylko przekroczyło się próg Młodzieżowego Domu Kultury od razu można było zauważyć te przepiękne, wielobarwne, często ludowe stroje!!! Wśród tłumów widzów przygotowujące się do występów dzieci ubrane były tak przepięknie, że przez moment czułam się jak w baśni rosyjskiej... Kto nie chciałby być dzieckiem, aby móc ubierać się w tak wymyślne czerwone, pomarańczowe, żółte , różowe stroje... Jeśli ktokolwiek myśli, że tylko kostiumy okazały się hitem, to jest w błędzie!!! Atrybuty w postaci sztucznych kwiatków, papierowych wymyślnych czapeczek, przepięknych wianków, stroików na głowach młodych artystów aż zapierały dech w piersiach... Sala była pełna gości, a z niej słychać było głośne śmiechy rodziców, którzy z wielką dumą wypatrywali swoich urwisów!!! A gdy zachwycone dzieciaki zauważyły mamy, głośno ze sceny wykrzykiwały 
imiona rodziców ;) onieśmielone rodzicielki uciszały pociechy, ale na twarzach wszystkich gościła duma i pojawiał się szeroki uśmiech... Opiekunki musiały nadążyć za małymi kolorowymi ptakami, i same z wielką czułością panowały nad skrzatami, aby te nie zapomniały, kiedy mają wyjść na scenę... W konkursie mogliśmy zobaczyć nie tylko najmłodszych, pojawił się też zespół Ze Starego Kufra, który rozbawił wszystkich podając się za NAJMŁODSZYCH W TOWARZYSTWIE - taki dystans do siebie wszyscy docenili gromkimi śmiechami ;))
Na krótko przed występem wywiadu udzielili mi Aleksandra Daukszewicz oraz Piotr Fitowski z I LO w Słupsku, których opiekunem jest pan Romuald Machaliński. Zajęli oni pierwsze miejsce w konkursie, a duet ten tak przypadł wszystkim do gustu, że na koniec poproszono ich o ponowne zaśpiewanie piosenki...
Piotr Fitowski: Hej, jestem Piotr Fitowski.
Aleksandra Daukszewicz: A ja Ola Daukszewicz.
Dlaczego wzięliście udział w tym konkursie i kto przygotowywał Was do występu?
AD: Przygotował nas pan Romuald Machaliński, nasz nauczyciel rosyjskiego z I LO w Słupsku.
PF: Wzięliśmy udział w tym konkursie ze względu na to, że naszym zainteresowaniem jest język rosyjski, jak i śpiewanie.
Jak długo uczycie się tego języka i skąd zainteresowanie tą właśnie kulturą?
AD: Zainteresowanie wynikało ze zwykłej ciekawości, a rosyjskiego uczę się od półtora roku.
PF: A ja 6 lat - od piątej klasy.
Ola, dlaczego wybrałaś język rosyjski, jako drugi język obcy a nie tak jak większość uczniów niemiecki?
AD: Chciałam sprawdzić swoje możliwości w innym języku. Moja mama i babcia znają rosyjski, ale to nie był główny powód dlaczego go wybrałam.
Czy waszym zdaniem język rosyjski jest melodyjny, śpiewny?
AD: Język rosyjski jest bardzo melodyjny, doskonale się nadaje do wykonywania lirycznych utworów muzycznych.
Czy śpiewanie w tym języku sprawiało wam trudność?
PF: Nie za bardzo. Język rosyjski brzmi podobnie do polskiego.
W którym języku lepiej się śpiewa: angielskim czy rosyjskim?
PF: Angielskim.
AD: Dla mnie też w angielskim. Łatwiej zrozumieć, o czym jest piosenka, tak jak po polsku, a w rosyjskim trzeba pamiętać o akcentach, bo często jedno słowo inaczej wypowiedziane może mieć zupełnie inne znaczenie.
Słuchacie utworów rosyjskich zespołów, wykonawców?
AD: Pan od rosyjskiego często podczas zajęć puszcza nam piosenki rosyjskich wykonawców. To chyba jedyna nasza styczność z rosyjską twórczością.
PF: Mam znajomych, którzy słuchają rapu i miałem okazję posłuchać kilku utworów w tym języku.
Czy uważacie, że Rosjanie i Polacy mają ze sobą sobie coś wspólnego?
AD: Myślę, że jesteśmy zupełnie inni niż Rosjanie, mamy inne usposobienie, ale pewnie w niektórych kwestiach jesteśmy podobni. Wspólnym czynnikiem, który nas łączy jest na pewno język – jest podobny i bez znajomości rosyjskiego można się z nimi porozumieć.
O czym jest piosenka, którą śpiewacie i dlaczego właśnie taki wybór?
AD: Piosenka jest o tęsknocie za ojczyzną. Wcześniej mieliśmy styczność z tą piosenką na lekcji i chyba dlatego ją wybraliśmy.
Czy początkowa nauka tego języka sprawiała Wam trudność?
PF: Niet. :)
AD: Mnie tak. Na początku miałam trudność z alfabetem rosyjskim, ale teraz nauka tego języka sprawia mi dużo radości i nie sprawia mi problemu.
Trzymam za Was kciuki, abyście poradzili sobie na tym konkursie. A Wy jak oceniacie własne możliwości? Zajmiecie miejsce pierwsze czy pierwsze? ;)
PF: Myślę, że to nie ma większej różnicy. Bardzo się cieszę, że mogę wystąpić w duecie wraz z moją koleżanką, Aleksandrą Daukszewicz, bo to dobra możliwość na sprawdzenie własnych możliwości.
AD: Sądzę, że sam wynik nie ma znaczenia. Przyszliśmy tu zaprezentować kulturę rosyjską i fascynację tym językiem, co nie zmienia faktu, że miło, że nam kibicujesz. :)
Natalia Tomaszewska
GALERIA WYSTĘPÓW MŁODSZYCH
GALERIA WYSTĘPÓW STARSZYCH UCZESTNIKÓW
GŁOŚNA CISZA NA PREMIERZE W MDK-u
30 maja 2017 roku. Wtorek. Sala widowiskowa w MDK-u. Premiera spektaklu "RAMDAM" grupy teatralnej TEATR NIE NASYCONY kierowanej przez wspaniałą i znaną nam już z „Tęczy” Panią Joasię Stoike-Stempkowską.
Zgaszone światła, pełna widownia dumnych rodziców i bliskich, zapada grobowa cisza – przedstawienie się zaczyna. Siedzę w drugim rzędzie, więc od razu słyszę kroki - wchodzi pierwszy aktor, w ręce trzyma tubę, na której zaczyna w pewien sposób grać. Pojawiają się kolejni aktorzy, wszyscy na boso i w białych, beżowych strojach, tak więc już sam obraz tworzący się na scenie jest przyjemny dla oka. Do tego jednak dochodzi jeszcze echo – dzięki mikrofonom ustawionym po bokach głos, kroki aktorów oraz dźwięki ich prowizorycznych instrumentów (np. liczydła) w spokojny ale jednocześnie głęboki sposób rozchodziły się po całej sali. Mnie osobiście poruszyła delikatność, z jaką młodzi aktorzy się poruszali oraz ich zgranie – widać w tym duży wkład doświadczonej aktorki Pani Asi.
A o czym było samo przedstawienie? Myślę, że każdy interpretował je na swój sposób. Dla mnie przedstawiało ono człowieka jako postać z duszą, pełną myśli, dokonującą zarówno świadomych jak i nieświadomych wyborów. Ukazało życie samo w sobie, jak i z samym sobą. Tematyka odważna, sądzę jednak, że publiczności się spodobała – na koniec posypały się gromkie brawa i okrzyki.
Po skończonym przestawieniu głos zabrała Pani Dyrektor Violetta Wójcik, podziękowała zarówno mentorce grupy jak i samemu zespołowi. Wspomniała również o pewnej niespodziance przygotowanej przez aktorów – ci, chwilę skonsternowani i niepewni, czy dadzą jeszcze radę, ostatecznie (po licznych zachęcających oklaskach) postanowili pokazać nam skecz, który Pani Asia tłumaczyła jako aktorską zabawę – improwizację.
Oczekiwanie na przygotowującą się grupę umilił nam jeden z jej członków Adam, w przepiękny sposób recytując wiersz (z którym notabene wygrał już wcześniej konkurs).
Po kilku minutach na scenę weszły w rytm wakacyjnej, hawajskiej muzyki trzy (albo cztery) dziewczyny z walizka. Wielka improwizacja zaowocowała w kłótnię o rzeczy, dramatyczny upadek jednej z „turystek” oraz dynamikę ruchu scenicznego.
Całość premiery uważam za bardzo udany pomysł, wielkie podziękowania jeszcze raz należą się Pani Joasi, która to rozpala zamiłowanie do teatru w młodzieży. Można dostrzec potencjał w młodych aktorach. Kto wie, którego z nich zobaczymy niedługo na deskach wielkiego teatru? DLATEGO PRZYCHODŹCIE NA MDK-owskie WYSTĘPY, TUTAJ NIE MUSICIE PŁACIĆ ZA BILETY, ŻEBY ZOBACZYĆ DOBREJ JAKOŚCI WYSTĄPIENIA!!!
Kornela Nowińska
